Uczestnik PPK, który chce wypłacić środki na wkład własny, składa w tym celu wniosek bezpośrednio instytucji finansowej prowadzącej jego rachunek PPK (nie może skorzystać z pośrednictwa pracodawcy). W dniu złożenia tego wniosku uczestnik nie może mieć ukończonych 45 lat, czyli może to zrobić najpóźniej w dniu poprzedzającym jego 45. urodziny. Uczestnik PPK może wypłacić na pokrycie wkładu własnego jednorazowo do 100% wartości środków zgromadzonych na jego rachunku PPK, z obowiązkiem ich zwrotu w wartości nominalnej, czyli tyle, ile wypłacił. Bez znaczenia jest to, czy w chwili złożenia wniosku uczestnik PPK jest zatrudniony, a jeśli tak, to czy gromadzi nowe wpłaty do PPK czy złożył deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK. Wypłata na wkład własny realizowana jest przez instytucję finansową na podstawie odrębnej umowy zawartej przez tę instytucję z uczestnikiem PPK.
Definicja wkładu własnego
Wkładem własnym - w rozumieniu ustawy o PPK - są wymagane środki pieniężne przeznaczone na:
- sfinansowanie części kosztów budowy lub przebudowy budynku mieszkalnego,
- zapłatę części ceny zakupu prawa własności budynku mieszkalnego, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego,
- nabycie prawa własności nieruchomości gruntowej lub jej części,
- nabycie udziału we współwłasności budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w nieruchomości gruntowej,
które wnioskujący o kredyt deklaruje pokryć ze środków własnych w celu przyznania kredytu hipotecznego, o którym mowa w ustawie o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami.
Jeżeli zatem uczestnik PPK pokrył już wkład własny, ale potrzebuje środków na spłatę zaciągniętego kredytu, nie może skorzystać z wypłaty na wkład własny z rachunku PPK.
