Ustawa o PPK określa tylko maksymalną wysokość wpłaty dodatkowej finansowanej przez podmiot zatrudniający. Jest to 2,5 proc. wynagrodzenia uczestnika PPK.
Podmiot zatrudniający może różnicować wysokość finansowanej przez siebie wpłaty dodatkowej ze względu na długość okresu zatrudnienia uczestników PPK w tym podmiocie. Odpowiednio stosuje się przy tym art. 16 ust. 2 i 3 ustawy o PPK, co oznacza m.in., że do okresu obecnego zatrudnienia uczestnika PPK wlicza się jego okresy zatrudnienia z poprzednich 12 miesięcy w tym podmiocie zatrudniającym albo w innych podmiotach zatrudniających, jeżeli z mocy odrębnych przepisów obecny podmiot zatrudniający jest ich następcą prawnym. Jednak aby wprowadzić inne – niż okres zatrudnienia – kryteria różnicowania wpłaty dodatkowej finansowanej przez podmiot zatrudniający, trzeba to zastrzec w regulaminie wynagradzania lub w układzie zbiorowym pracy.