Zakaz orzekania na niekorzyść odwołującej się strony, czyli tzw. zakaz reformationis in peius, gwarantujący, że strona kwestionująca treść decyzji, wyroku etc. na skutek wniesionego środka odwoławczego nie pogorszy swojej sytuacji, jest jedną z najważniejszych zasad procedury podatkowej.
Nie jest to zresztą rozwiązanie wyjątkowe i charakterystyczne tylko dla postępowania podatkowego, podobne obowiązują chociażby w procedurze administracyjnej, karnej czy sądowo-administracyjnej. Jej celem jest przede wszystkim zagwarantowanie merytorycznej i formalnej kontroli decyzji wydanych w niższej instancji. Gdyby jej nie było, potencjalne ryzyko wydania w wyższej instancji orzeczenia pogarszającego sytuację podatnika skutecznie ograniczałoby jego chęci do kwestionowania czy poddania kontroli rozstrzygnięcia uzyskanego w pierwszej instancji.