Od 1922 r. Harry S. Truman pełnił funkcję sędziego sądu okręgowego wschodniej części hrabstwa Jackson. Była to funkcja bardziej związana z administracją hrabstwa niż z lokalnym systemem sprawiedliwości – sąd okręgowy pełnił bowiem zadania rady powiatowej. Truman został jego przewodniczącym dwa razy: w 1926 i 1930 r. Jako przewodniczący Truman wspomógł lansowany przez Toma Pendergasta dziesięcioletni plan reformy hrabstwa.
W 1933 r. na wniosek poczmistrza generalnego Stanów Zjednoczonych Jamesa Farleya sędzia Truman został mianowany dyrektorem stanowego oddziału federalnego programu przywrócenia poziomu zatrudnienia sprzed wielkiego kryzysu. Jego zadaniem była administracja projektem robót cywilnych. W rzeczywistości zaś stanowiło to rodzaj podziękowania prezydenta Roosevelta dla wspierającego go w tym regionie wyborczym Toma Pendergasta. Nominacja potwierdzała, że w czasie prezydentury demokraty w Kansas City rządzić będzie właśnie Pendergast. Było w tym coś mafijnego, ale wobec gigantycznego bezrobocia i olbrzymich problemów społecznych nikt na ten układ nie zwracał uwagi.
Czytaj więcej
Harry Truman jest jednym z najbardziej niedocenianych prezydentów w historii Stanów Zjednoczonych. A przecież to on podjął jedną z najtrudniejszych, ale i najbardziej rozsądnych decyzji w historii amerykańskiej prezydentury – o użyciu bomb atomowych przeciw Japonii.
Z powiatu do Senatu
W 1934 r., pod koniec swojej drugiej kadencji w roli przewodniczącego sądu okręgowego, Harry Truman zapragnął spróbować sił w wyborach na gubernatora stanu Missouri. Jednak Tom Pendergast uznał, że jest na to za wcześnie. Zawiedziony sędzia poprosił więc o jakieś dobrze płatne stanowisko we władzach hrabstwa. Pendergast nie miał pomysłu, jak zagospodarować talenty swojego przyjaciela, a jednocześnie nie chciał go utracić z szeregów partii. Niechętnie więc wystawił Trumana jako piątego na liście kandydatów do partyjnych prawyborów senatorskich.
Wydawało się, że były sędzia okręgowy nie ma żadnych szans w szrankach wyborczych z uznanymi i doświadczonymi politykami z pierwszych miejsc na liście. Jednak – ku zdumieniu Pendergasta – Trumanowi udało się pokonać w prawyborach demokratycznych dwóch kongresmenów hrabstwa Jackson: Johna J. Cochrana i Jacoba L. Milligana. Następnie ten niepozorny weteran wojenny pokonał urzędującego republikanina Roscoe C. Pattersona o prawie 20 pkt proc. Czy była to zasługa jego talentów politycznych? A może koneksji masońskich?